وقتی عذاب خدا بخواد به جامعهٔ پر از گناه نازل بشه،فقط یک گروه هستن که ازاین عذاب نجات پیدا میکنند!
و آنها آمران به معروف و ناهیان از منکر هستند که از عذاب های الهی درامانند.
اما امر به معروف و نهی از منکر مقدار خاصی ندارد و نظیر مراجعه به پزشک است که نمیتوان گفت هر مریض در عمر خود به چه تعداد پزشک مراجعه کند و برای هر پزشک چند دقیقه صرف کند؛ یا برای خرید دارو چه مبلغی در نظر بگیرد.
هدف، سالم شدن مریض است و صرف زمان و
این خانم در نیویورک آمریکا در برابر رئیس جمهور ایران که از عناصر جنبش کشف حجاب حمایت ضمنی کرده، در جلسه ایرانیان با پزشکیان، دفاع جانانهای از حجاب کرد
میشه در دل بلاد کفر بود اما عفیف بود و از عفت دفاع کرد.
هرکس گوشی داره باید این حرفها رو بشنوه و عمل کنه وگرنه اون دنیا ممکنه بدجور گیر باشه.
حرف دل همه فعالین رسانه ای و مجازی رو زد، اما حیف که امروز برخی مسؤلین از عکس و یاد شهداء برای توجیه عملکرد و رفتارهای دلخواه و عجیب و غریب شان استفاده میکنند.
حرف های کودک دست فروشی که توی مترو تهران همیشه تذکر به حجاب میدهد.
بعضی ها فقط مسجد و مستحبات و کار بی درد سر را میخوان.ولی بعضی ها مثل این کودک در حال جهاد اکبر در صحنه های جنگ هستند.
این جمله شهید بهشتی توضیح این آیه هست که خدا سرنوشت هیچ قومی رو عوض نمیکنه مگر اینکه خودشون بخوان. اگه با بی تفاوتی جامعه رو بردیم به سمت نابودی، بعدها نباید از خدا گله کنیم که چه و چه.
چون مسببش خودمونیم.
گناه علنی و تظاهر به گناه، خودش گناه جداگانه ای است. یک تبلیغ و تعلیم عمومی است.
قبح زدایی از یک گناه، عادی سازی و عادی نشان دادن
پرده دری و زیر پا گذاشتن احکام الهی است.
تساهل و تسامح برخی از مسئولین در زمینه کشف حجاب و بی بند و باری و بی ت