️اگر در مواردی کسی موفق نشد جهل خودش را مهار کند، معاشرینش از باب امر به معروف و نهی از منکر او را سر جای خودش می‌نشانند. اولین منکری که از او سر می‌زند، کسانی که در حاشیه‌اش هستند و می‌بینند، باید نهی از منکر کنند.

️سنگی که در قلۀ کوه است، وقتی با بیست-سی سانت ضخامت برف، یک غلت خورد و حرکت کرد، کافی است یک سنگ جلویش بگذارند، دیگر نمی‌تواند بغلتد و غلت دوم را بخورد. در غلت اول با دست هم می‌شود جلوی سنگ را گرفت؛ اما وقتی شتاب پیدا کرد، سرعت پیدا کرد و در نتیجه قدرت پیدا کرد، هرچه جلویش باشد، از بین می‌رود.
️این نظام، سامانش به این است که خلاف را وقتی سر کوه هست با آن برخورد کند! در همان منکر اول به راحتی می‌شود مهار کرد؛ اما اگر امر به معروف و نهی از منکر تعطیل شد، غلت دوم را می‌زند، غلت سوم را می‌زند و وقتی که به پایین دامنۀ کوه می‌آید، دیگر خودش یک کوه برفی است، یک بهمن است.