امیدواریم پس از ۴۴ سال از انقلاب! با مطالبه‌گری و پیگیریهای مردمی، در محل شهادت آن عزیزان، نشان و اِلمانی ماندگار نصب بشه و همواره یاد و خاطره شهدای گرانقدر این واقعه گرامی داشته بشه؛ و در مکان‌های دفن این عزیزان نیز یادمان‌هایی باشکوه برپا بشه تا هم زیارتگاه و هم مجموعه‌های فرهنگی بزرگی باشه در جهت گسترش فرهنگ عفاف‌گرایی و غیرتمندی در سراسر ایران و جهان.

به‌راستی اگر در هر شهر بزرگ دنیا طی یک شب صدها نفر رو به خاطر یک مطالبه مقدس فرهنگی، به خاک و خون کشیده بودن، ۸۰ سال بعد حتما در مورد اون واقعه به اندازه یک موزه، آثار هنری وجود داشت. ولی تا ۸۰ سال بعد از قیام گوهرشاد، نه اینکه موزه‌ای نیست بلکه یک اِلمان و یادمان هم برای این مهم در مسجد گوهرشاد پیدا نمی‌کنیم. چرا؟