این متن یک برنامه تلویزیونی است که به بررسی تأثیرات منفی محتوای برخی سریال‌ها و فیلم‌های نمایش خانگی بر فرهنگ و جامعه ایرانی می‌پردازد. در این برنامه، مجری موضوعاتی مانند لاکچری‌گرایی، ترویج روابط خارج از ازدواج، خیانت، و تأثیرات منفی رسانه‌ها بر خانواده‌ها را مطرح می‌کند. به برخی از نکات کلیدی متن اشاره می‌کنم:
تأثیرات فرهنگی منفی:
سریال‌ها و فیلم‌های نمایش خانگی محتوایی را ترویج می‌دهند که با فرهنگ و هویت دینی جامعه ایرانی ناسازگار است. محتوای آن‌ها شامل لاکچری‌گرایی، روابط خارج از ازدواج، و خیانت به خانواده‌ها است.
مشابهت با محتوای خارجی:
برخی سریال‌های داخلی الگو گرفته از سریال‌های ترکیه‌ای و آمریکای جنوبی هستند که بر روابط مثلثی و خیانت تمرکز دارند. این محتواها در کشورهای خودشان ممنوع یا محدود هستند، اما در ایران به‌صورت آزاد در پلتفرم‌های نمایش خانگی پخش می‌شوند.
نظارت و مسئولیت:
سازمان صدا و سیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نهادهای ناظر بر این محتواها هستند. اگر محتوایی تخلف کند، این نهادها موظفند به پلتفرم‌ها تذکر دهند و در صورت تمکین نکردن، پرونده به قوه قضاییه ارجاع داده می‌شود.
اقدامات قانونی:
مجازات‌ها شامل جریمه مالی (۷ تا ۱۵ درصد سود سالیانه پلتفرم‌ها)، حذف محتوا، و ممنوعیت تبلیغات برای محتوای تخلف‌کار هستند.
نقش مردم و کنشگری:
مردم باید با آگاهی و کنشگری به مسئولان فشار بیاورند تا نظارت بیشتری بر محتوای فرهنگی داشته باشند. مجری پیشنهاد می‌کند مردم در کارزارهای مطالبه‌گری برای بهبود کیفیت محتوا شرکت کنند و از محتوای مناسب حمایت کنند.
تشویق به تذکر لسانی:
در بخش دیگری از برنامه، اهمیت تذکر لسانی به افراد (به‌ویژه در مکان‌های عمومی) برای رعایت حجاب و فرهنگ اسلامی بیان می‌شود. نمونه‌ای از تذکر لسانی موفق در یک مطب پزشکی ذکر می‌شود که منجر به اصلاح رفتار پزشک شد.
