کسانی نشسته‌اند، نقشه کشیده‌اند و برنامه‌ریزی کرده‌اند که حجاب به یک مسئله در کشور ما تبدیل شود؛ در حالی که چنین مسئله‌ای در کشور وجود نداشت. برنامه‌ای که تقدیم حضورتان می‌کنیم، دغدغه‌اش پرداختن به حوزه عفاف و حجاب و ترویج زیست عفیفانه است. هدف ما تقویت دانسته‌های کنشگرانی است که در این عرصه دلشان می‌خواهد مطالبه‌گری کنند. تلاشمان این است که هم اطلاعات دقیقی ارائه دهیم و هم با هم‌افزایی، یک جریان مردمی مؤثر را رقم بزنیم.
امروز به مقوله سینما خواهیم پرداخت؛ مقوله‌ای که در هر کشوری و به‌ویژه در کشور ما به لحاظ فرهنگی بسیار حائز اهمیت است. سالیانه صدها فیلم در کشورمان تولید و اکران می‌شود و هر کدام بر اساس یک بن‌مایه و جریان فکری شکل می‌گیرد. یکی از این جریان‌ها، که متأسفانه از پیش و پس از انقلاب وجود داشته، جریان روشنفکری است. پیش از انقلاب، این جریان نماد مشخصی داشت و خانواده‌ها تکلیف خود را می‌دانستند. اما پس از انقلاب، با اینکه برخی تصور می‌کردند از بین رفته، بسیار موذیانه و مرموز وارد سینما شد و به دنبال از بین بردن هنجارهای اسلامی و تضعیف پایه‌های سبک زندگی عفیفانه است. تضعیف جایگاه زن در خانواده، از بین بردن نقش مادری و پدری، و عادی‌سازی روابط آزاد بین زن و مرد، جزو مأموریت‌های همین جریان است.
نکته مهم این است که ما می‌توانیم و باید در مقابل این جریان فکری که در سینما رخنه کرده، کنشگری فعال داشته باشیم. اما چگونه؟ امروز در برنامه مفصل صحبت خواهیم کرد که مسئولین چه وظایفی دارند و ما به عنوان یک جبهه مردمی دغدغه‌مند چه وظایفی داریم. پیش از هر مطالبه‌گری، باید آگاهی خود را افزایش دهیم و این همان دغدغه ما در “خیابان آزادی” است.
یک بخشی را با هم می‌بینیم تا اطلاعاتمان بیشتر شود، سپس برمی‌گردیم و در حوزه کنشگری و مطالبه‌گری در سینما گفتگو خواهیم کرد.
(بخش ویدیویی اول)
قبل از انقلاب، سینمای ایران دو جریان مهم داشت: یکی جریان وارداتی از هند که سینما را تفریحی برای همه می‌دانست و دیگری جریانی که از اروپا کپی‌برداری شده بود و برای خواص فیلم می‌ساخت. بعد از انقلاب، جریان روشنفکری برای پیشبرد اهدافش، زن ایرانی را به شکلی نشان داد که با واقعیت جامعه و فرهنگ زیست عفیفانه سازگار نبود. در دهه‌های ۷۰، ۸۰ و ۹۰، نقش‌های خانوادگی مانند مادری و پدری در سینما به حاشیه رفت و شغل‌های روشنفکری برجسته شد. این سینمای به ظاهر روشنفکر، نه تنها به زن بی‌احترامی می‌کرد، بلکه با زیر سؤال بردن ساختار خانواده و ترویج شک و خیانت، تلاش کرد تا نقش‌های سنتی زن در خانواده و جایگاه ارزش‌هایی چون عفاف و حجاب را کمرنگ کند. این جریان به‌تدریج و با دقت، حجاب را در شخصیت‌های زن کنار گذاشت تا ارزش و مفهوم آن را کم‌اهمیت جلوه دهد. در نهایت، باید گفت جریان روشنفکری در بدنه رسمی سینمای ایران نفوذ کرده و به دنبال تغییر هویت و نابودی زیست عفیفانه زن ایرانی است. کار به جایی رسید که تهمینه میلانی، که خود از دل همین جریان است، اعتراف کرد: “روشنفکری در ایران یعنی زن‌بارگی، مشروب و موی دم اسبی.”
(بازگشت به استودیو)
ما در “خیابان آزادی” به موضوع مهم سینما پرداختیم. نهادهای فرهنگی مانند سینما می‌توانند در جامعه بسیار اثربخش باشند و جریان‌ساز خوبی شوند، اما متأسفانه جریان روشنفکری نه تنها راهکاری ارائه نمی‌دهد، بلکه با سیاه‌نمایی، به مشکلات دامن می‌زند. خب، وظیفه ما در مقابل این اتفاقات چیست؟ ما به دنبال ارائه راهکار و تقویت کنشگری فعال در حوزه عفاف و حجاب هستیم.
در لایحه عفاف و حجاب، وظایف مشخصی بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گذاشته شده است: ۱. نظام رتبه‌بندی محتوا: ارزش‌گذاری و طبقه‌بندی محتوای فیلم‌ها از مرحله فیلمنامه. ۲. دقت در صدور مجوز: جلوگیری از تولید آثاری که بایسته‌های یک زندگی عفیفانه را رعایت نمی‌کنند. ۳. رصد و پایش سالانه: گزارش مستمر اجرای قانون به مردم و مجلس. ۴. تقویت تولیدات هنری جایگزین: حمایت از آثاری که مفاهیمی چون سبک زندگی عفیفانه، تقویت بنیاد خانواده و فرهنگ عفاف، حیا و غیرت را ترویج می‌کنند.
ما به عنوان یک شهروند دغدغه‌مند و بخشی از یک جبهه مردمی فعال، دو کار باید انجام دهیم: اول، مطالبه‌گری برای تصویب نهایی لایحه عفاف و حجاب. دوم، پس از تصویب، مطالبه‌گری از نهادها برای اجرای دقیق قانون. با اجرای درست قانون، ان‌شاءالله آسیب‌های جریان مرموز روشنفکری در سینما از بین خواهد رفت.
(بخش ویدیویی دوم – آموزش کنشگری)
سلام. چگونه کنشگری کنیم؟ توجه دادن به غریزه‌های الهی در وجود زن و مرد بسیار کارگشاست. در یک دانشگاه، خانمی گفت: “مردها حساسند، شما خودتان هیزید! خدا به من زیبایی داده و دوست دارم نشان دهم.” به او گفتم: آیا قبول داری بین زن و مرد کشش وجود دارد؟ چرا در تبلیغات جهانی از زن استفاده می‌کنند؟ چون این کشش، لازمه خلقت و تولد نسل است. گفتم: “تا حالا نگاه هیز را تشخیص داده‌ای؟” همه خانم‌ها تأیید کردند. حالا که این کشش و این نگاه‌های مسموم وجود دارد، آیا ما باید با خودنمایی آن را تشدید کنیم؟ درست است که مردان باید نگاهشان را کنترل کنند، اما این خودنمایی چه تأثیری بر زندگی دیگران دارد؟ وقتی یک جوان با دیدن شما فکرش درگیر می‌شود، یا مردی متأهل شما را با همسرش مقایسه می‌کند و زندگی‌اش سرد می‌شود، به این فکر کرده‌ای؟ با یک “دلم می‌خواهد آزاد باشم”، گرمای خانواده‌ها را از بین می‌بریم. اینجاست که می‌فهمیم چگونه یک رفتار فردی، پایه‌های زندگی عفیفانه یک جامعه را متزلزل می‌کند.
(بازگشت به استودیو)
خیلی ممنونم که بیننده ما در “خیابان آزادی” هستید. این برنامه تنها یک برنامه تلویزیونی نیست، بلکه یک قرار دوطرفه برای گفتگوست. شما هم می‌توانید ایده‌ها و تجربیات شیرین خود را با ما در میان بگذارید. این اتفاقات در سایت ما به نشانی zisteafifaneh.ir رقم می‌خورد. اگر جستجوی این عبارت برایتان مشکل است، کافی است عدد ۵ را به سامانه ۳۰۰۰۱۱ ارسال کنید تا لینک عضویت برایتان ارسال شود.
در سایت می‌توانید در “پویش تجربه شیرین” شرکت کنید. اگر تجربه موفقی در زمینه ترویج عفاف و حجاب داشته‌اید، آن را برای ما ارسال کنید تا در برنامه به اشتراک بگذاریم. ما معتقدیم هر تجربه، هرچقدر هم کوچک، می‌تواند الهام‌بخش باشد.
شاید برای برخی این سؤال پیش بیاید که این حرکت چیست. “جبهه مردمی زیست عفیفانه”، نه یک سازمان دولتی یا ارگان خاص، بلکه یک جبهه مردمی اصیل است که از دغدغه‌مندان و دل خود مردم برخاسته است. این جبهه با هدف ترویج و صیانت از زیست عفیفانه و ارزش‌های گران‌بهایی چون حجاب، عفاف، حیا و غیرت شکل گرفته و مطالبه‌گر این حوزه است. همان‌طور که در صفحه اول سایت ما می‌بینید، این یک حرکت کاملاً مردمی است. در سایت، تولیدات مختلفی بارگذاری شده که حاصل تلاش دغدغه‌مندانه دوستانی است که بهترین‌ها را برای شما گزینش کرده‌اند.
خیلی ممنون و سپاسگزارم که با “خیابان آزادی” همراه بودید. دغدغه ما این است که به یکدیگر برای یک کنشگری فعال و اثربخش در حوزه عفاف و حجاب کمک کنیم. ما را از تجربیات شیرین و ایده‌های جذاب خود در مسیر ترویج سبک زندگی عفیفانه بی‌بهره نگذارید.
تا برنامه بعدی و “خیابان آزادی” دیگر، همه‌تون رو به خدای بزرگ و مهربان می‌سپارم. بدرود، خدانگهدار.
