برنامه تلویزیونی “خیابان آزادی” به مسائل اجتماعی و فرهنگی مرتبط با حجاب و عفاف پرداخته و به نقش کنشگران اجتماعی و رسانه‌ها در این حوزه تاکید می‌کند. این برنامه به بررسی تاثیر رسانه‌های جمعی و دیجیتال بر فرهنگ عمومی پرداخته و راهکارهایی برای مقابله با تهاجم فرهنگی ارائه می‌دهد. در این مقاله، به موضوعات کلیدی مطرح شده در برنامه و نحوه نقش‌آفرینی رسانه‌ها در ترویج حجاب و عفاف می‌پردازیم.
بخش ۱: نقش رسانه در ترویج یا تخریب هنجارهای اجتماعی
رسانه‌ها نقش بی‌بدیلی در شکل‌دهی به فرهنگ عمومی دارند. آنچه در برنامه خیابان آزادی به وضوح بیان می‌شود، این است که رسانه‌ها نه تنها می‌توانند به تقویت هنجارهای اسلامی مانند حجاب کمک کنند، بلکه با بهره‌گیری نادرست، باعث تضعیف این هنجارها نیز می‌شوند. در این برنامه، به نفوذ اندیشه‌های غربی و ترویج بی‌بندوباری از طریق فیلم‌ها و تبلیغات اشاره شد که به تدریج جایگاه حجاب و عفاف در جامعه را تضعیف کرده است.
بخش ۲: پیوست رسانه‌ای و جنگ نرم
یکی از مسائل کلیدی در برنامه خیابان آزادی، تاکید بر پیوست رسانه‌ای است. پیوست رسانه‌ای در این برنامه به عنوان ابزاری برای مقابله با تهاجم فرهنگی معرفی می‌شود. نظام سلطه غربی با استفاده از رسانه‌ها و فضای مجازی، فرهنگ‌های بومی مانند حجاب و عفاف را هدف قرار داده است. در این راستا، راهکار اصلی برای مقابله با این تهاجم فرهنگی، حضور فعال و آگاهانه کنشگران اجتماعی در فضای رسانه‌ای و تولید محتوای مناسب است.
بخش ۳: اهمیت حضور کنشگران در فضای مجازی
یکی از نکات مهم در این برنامه، ضرورت حضور کنشگران اجتماعی در فضای مجازی به عنوان یک جبهه جدید است. به گفته کارشناسان برنامه، فضای مجازی عرصه‌ای است که در آن باید با آگاهی و دانش کافی حضور داشت و به تولید محتوای ارزشمند پرداخت. برنامه خیابان آزادی تاکید دارد که بدون مقابله درست و هوشمندانه در این فضا، ارزش‌های فرهنگی به سرعت تحت تاثیر تهاجم‌های رسانه‌ای قرار می‌گیرند.
بخش ۴: راهکارهای مقابله با تهاجم فرهنگی
برنامه خیابان آزادی پیشنهاد می‌دهد که برای مقابله با این تهاجم فرهنگی، باید به تولید محتوای بومی، فرهنگی و اسلامی پرداخت. همچنین آموزش سواد رسانه‌ای به جامعه و تشویق به مشارکت فعال در کنشگری فرهنگی، از دیگر راهکارهایی است که در این برنامه مطرح شد.
